Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim, by opatrywać rany serc złamanych, by zapowiadać wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; aby obwieszczać rok łaski Pańskiej. Ogromnie się weselę w Panu, dusza moja raduje się w Bogu moim, bo mnie przyodział w szaty zbawienia, okrył mnie płaszczem sprawiedliwości, jak oblubieńca, który wkłada zawój, jak oblubienicę strojną w swe klejnoty. Zaiste, jak ziemia wydaje swe plony, jak ogród rozplenia swe zasiewy, tak Pan Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość i chwalba wobec wszystkich narodów. (Iz 61,1-2a.10-11)

Izajasz ukazuje piękno chrześcijańskiego optymizmu i potrzebę głoszenia Bożego Miłosierdzia – “obwieszczać rok łaski Pańskiej”.

Kapłan w niedzielnej homilii stara się ukazać piękno Ewangelii w kontekście współczesnego Świata, nie zawsze jesteśmy tym usatysfakcjonowani, czasami chcemy czegoś więcej – niejako pewności, że mówca dobrze się przygotował do nauczania.

Księga Izajasza i Ewangelia ukazuje piękno Zbawienia i siłę jaką z sobą niesie – “Pan Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość i chwalba wobec wszystkich narodów”

“Pan Bóg sprawi”!!!