Tajemnice wiary i niewiary

Od pewnego księdza usłyszałem, że niejednemu z wierzących wydaje się, iż dobre uczynki trzeba pokropić wodą święconą, inaczej są nieważne. Według mojego przekonania i doświadczenia Dobro rodzi się również bez święconej wody.

Andrzej Osęka – Tajemnice wiary i niewiary

Celem dialogu między członkami różnych społeczności, stronnictw czy kultur, które różnią się od siebie nieraz głęboko, a zarazem muszą żyć obok siebie, jest uświadamianie sobie tego, co jest im wspólne, ale także poznawanie siebie wzajemnie, przezwyciężanie wzajemnej obcości, narosłych pretensji i fałszywych stereotypów, uczenie się zrozumienia dla cudzej wrażliwości, niekiedy również – wzajemne wzbogacanie się.

Jacek Salij OP – Tożsamość uczestników dialogu

One thought on “Tajemnice wiary i niewiary

  1. *podczas dyskusji przy promocji “Boskiego Oka…”…*

    …po którejś z kolei “kłótni”
    o. Kłoczowski mówi do o. Badeniego:

    “mam nadzieję, że nie wszystko musi być pogodzone w Kościele”

    i oboje wybuchają śmiechem…
    a za nimi cała sala….
    nawet ja…
    :-))))))

Comments are closed.