Pełnia Modlitwy – Nauka o Modlitwie
3.1 Modlitwa błagalna

Zapewne, że Bóg byłby mógł stworzyć gotowe dla człowieka wszystko, co mu jest potrzebne, ale On wolał mu dać możność choć część z tego samemu sobie przygotować, być częściowym sprawcą swego dobrobytu i swego szczęścia. Dał mu tu cztery rzeczy, które go wyróżniają od innych stworzeń: rozum, społeczeństwo, mowę i rękę, a dzięki tym czterem darom, człowiek, w gorszych na pozór warunkach postawiony; prześciga wszystkie stworzenia i wszystkie do swego użytku zaprzęga.

Rozwój człowieka, nieustające wzrastanie, uczenie się i odkrywanie. Modlitwa błagalna jakby dwukierunkowa w przypadku cierpienia i całego życia:
– błaganie o ulgę w cierpieniu, błaganie o proste ścieżki Życia,
– błaganie o zrozumienie cierpienia, błaganie o pojęcie tajemnicy Życia.

Jakże wielka jest tajemnica błagania i oczekiwania, gdy czas ucieka a człowiek dalej pokornie błaga… “Proście a będzie wam dane”… Człowiek błaga wiedząc, że Bóg poprzez wysiłek człowieka obdaruje go tym co dobre… a czasem to dobro jest tak trudne do zrozumienia i tak różne od wyobrażenia dobra przez człowieka…

Voce mea ad Dominum clamavi
“Pana wołam, Pana proszę,
Ręce swe k’Niemu wynoszę,
Przed Nim krzywdę swą przekładam,
Jemu żal swój opowiadam.
Ledwie mi już ducha zstanie,
Ale Tobie, mocny Panie,
Świadome, że bez winności
Cierpię takie doległości…”
(Ps 142 wg J.Kochanowskiego)