Jezus bogaty w miłosierdzie jawi się w Ewangeliach jako przyjaciel celników, czym gorszył faryzeuszy. Dzisiaj mam odwagę stwierdzić, że Jezus poszedłby do SB’ków i lustrowanych, i z miłością był pośród nich.

Mam odwagę spytać także i Ciebie, “Czy SB’cy i lustrowani są jeszcze naszymi bliźnimi?”. Odpowiesz: “mieszasz pojęcia…, nie przyznali się do grzechu, trzeba ich napiętnować…, jesteśmy czyści i oni powinni się oczyścić…”

Obawiam się dnia w którym, w imię źle pojętej miłości bliźniego, policjanci z polecenia Państwa będą doprowadzać obywateli do konfesjonału siłą i w kajdankach, bo tam już nie będzie miejsca na Rachunek Sumienia i rozmowę syna marnotrawnego z Ojcem. To grzesznika sumienie ma go skłonić do nawrócenia, a nie nasze sumienie!

Dzisiaj czuję się przyjacielem SB’ków i lustrowanych, bo dlaczegóż miałbym uważać, że jestem lepszy od nich.

Powiedział też do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: «Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: “Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam”. Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: “Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!” Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony». (Łk18,9-14)

Potem wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A [był tam] pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: «Do grzesznika poszedł w gościnę». Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie». Na to Jezus rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło» (Łk19,1-10)

Jezus natomiast udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On usiadłszy nauczał ich. Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę którą pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co mówisz?» Mówili to wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus nachyliwszy się pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień». I powtórnie nachyliwszy się pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, wszyscy jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta, stojąca na środku. Wówczas Jezus podniósłszy się rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. – Idź, a od tej chwili już nie grzesz!». (J8,1-18)

Mam odwagę spytać także i Ciebie, “Dlaczego tyle energii tracisz na tropienie demonów przeszłości, skoro w tamtych czasach byłeś małym dzieckiem lub młodzieńcem z mlekiem pod nosem? Aż tak dobrze znasz tamte czasy, aby wypowiadać wyroki. Także jeśli jesteś starszy, to czy rzeczywiście byłeś tak nieświadomy co się wokoło dzieje? Dlaczego nie poszedłeś napomnieć Brata i Siostry? Dlaczego nie pomogłeś im wtedy wrócić na drogę Prawdy?”.

Spójrz dzisiaj wokół Ciebie są ludzie potrzebujący napomnienia, Twój kolega zapija się na śmierć i bije chorą żonę, Twoja koleżanka zastanawia się nad uśmierceniem własnego dziecka, ponieważ znikąd nie widzi pomocy ani nadziei, Twój współbrat kapłan myśli o ucieczce od wiary, bo zagubił się w trudnej ordynarnej szkole i odnalazł w świecie nastolatkowej pornografii, Twoi sąsiedzi mają kilkorodzieci, ale od paru lat nie mogą otrzymać pracy. To są prawdziwe problemy naszych czasów i z nimi mamy się zmierzyć.

Oby nie było tak, że teraz będziesz milczał wobec kłopotów Twoich bliźnich, a dopiero za 20-cia lat staniesz w pierwszym szeregu kamieniujących. Biada Ci! bo taką samą miarą odmierzą Ci sprawiedliwość.

PS
Na marginesie, nie każdy SB był zbrodniarzem, np. p. Czesia pracująca na etacie w esbeckiej toalecie, podobnie jak nie każdy lustrowany był donosicielem i agentem, ale o tym w łatwości uogólniania zapominamy.