Muszę więcej myśleć i poświęcać czasu ludziom nieszczęśliwym, ludziom nieświadomym i niewyzwolonym jeszcze spod panowania różnych ujemnych wpływów. Jak bardzo nieszczęśliwy czuje się chory, którego nikt nie odwiedzi. Jakie on ma wtedy czarne myśli, staje się pesymistą… Wiele wtedy znaczy odwiedzić go i skierować umysł jego do rzeczy normalnych, zdrowych, jasnych i pociągających — może to wszystko wpłynąć na jego życie. Aby dobrze spełnić rolę tego rodzaju, trzeba też przed tym namyśleć się i wiedzieć, o czym się będzie mówiło, i kierować rozmowę, aby nie wpaść pod wpływ ujemny tego, na kogo chcemy dobrze oddziałać. Trzeba zawsze starać się wynajdywać dla każdego wyjście z jego położenia, starać się udowodnić możliwości dostatku, zdrowia, pomyślności itd. Takie wyjście istnieje zawsze i w każdej sytuacji, i zawsze każdy może je odnaleźć, jeżeli zechce.

Antoni Scheur (8 XI 1919)
Jacek Okoń – Dwupłatowcem na pułap doskonałości

Jestem głupi i zdaję sobie z tego sprawę, i to jest najgorsze. Albo będę mądry, albo zgłupieję tak, że amen… Takie życie to obraza boska i ja ani trochę nie chcę dalej tak postępować — i muszę się zmienić. Przyrzekłem Bogu, że się zmienię, że będę dążył do Niego i do doskonałości i liczę na Jego pomoc, bez której nic nie zrobię.

Antoni Scheur (11 VIII 1919)
Jacek Okoń – Dwupłatowcem na pułap doskonałości

Dobierać sobie towarzystwo, z którego bym korzystał umysłowo i moralnie, które by na mnie działało w sposób dodatni, podnoszący.

Antoni Scheur (6 XII 1919)
Jacek Okoń – Dwupłatowcem na pułap doskonałości

dziś w Kościele katolickim mamy do czynienia ze swego rodzaju konkurencją grup. Obecnie istnieje już tyle rozmaitych wspólnot i ruchów religijnych, że trudno je zliczyć. Groźniejsze jednak jest, że są to grupy osób często bardzo hermetyczne, zamknięte na innych, zgromadzone wokół swego przywódcy. Grzech chciwości polega tu na braku katolickiej wyobraźni, otwartości i tolerancji. A katolicyzm nie jest chciwy w tym sensie, że nie zamyka się na całe to bogactwo wiary i dobra, które znajduje się poza jego granicami. Otwartość to jest siła naszej wiary, siła naszego Kościoła.

o.Wacław Oszajca SJ
Trochę zostawić Bogu s.120

Miłe wyjście na ognisko zorganizowane przez koleżankę z chóru dla chórzystów. Dzięki temu przypomniało mi się ognisko organizowane lata temu przez Thomasa w tychże Łabędach, ale po drugiej stronie torów…