Obejrzałem dzisiaj Zemstę Andrzeja Wajdy, piękny malarski film ze wspaniałymi postaciami Papkina (Roman Polański) i Cześnika Raptusiewicza (Janusz Gajos).
Pod koniec filmu miałem wrażenie współczesnej walki Polaków, katolików i prawdziwych katolików RM. Pocieszające jest przesłanie Aleksandra hrabiego Fredry o zakończeniu sporów zwaleniem murów i powszechną zgodą. Oby to nastąpiło jak najprędzej! Wtedy będzie prawdziwa ewangelizacja i Polski dar dla Europy.

Medialna głupota po raz kolejny dała znać osobie. Pan A.L. znowu zapewnił sobie darmowe kilka dni reklamy w TV, radiu i prasie. Wystarczyło tylko uchwycić się brzytwy, czyli wyjazdu do Iraku. Jeszcze nie tak dawno mówiło się o publicznym pomijaniu komentarzy pana L., ze względu na niski poziom jego wypowiedzi i brutalne ataki na niewinne osoby. Jednak dziennikarze niedługo wytrwali i znowu raczą mnie przedszkolnymi głupotami pana L.
Cóż po raz kolejny “inteligentne” media są wodzone na pasku głupca, który okazuje się mądrzejszy od Nikodema Dyzmy!

Przerażenie i BÓL! Dotkliwie pobito siostrę elżbietankę. W głowie mi się nie mieści jak można uderzyć (pobić) drugiego człowieka, a co dopiero: zakonnicę, zakonnika, kapłana…
Boże przebacz im bo nie wiedzą co czynią.

Pojazdy szynowe, stalowe kolosy, zapewniające nieprzebrany ciąg wspomnień wszelakich. W Polsce na razie nie ma S-bahn’y, raptem jedna jest U-bahn’a, lecz ciągle więcej szyn u nas niż w Unii Europejskiej – to powód do dumy… Oni mają tylko punktualność, my mamy tory!
Czy zastanawiałeś się kiedyś nad tym, jak korzystać z pojazdów szynowych?

Brak odwagi i używanie słodkich słówek, są jakoś dziwnie związane ze sobą. Działanie to można doprowadzić do perfekcji — już wszyscy mnie lubią, już wszyscy wiedzą, że wypowiem słowa, na które czekają…
Pytają tym spokojniej, spragnieni słodkich słów i gładzącej ręki — mówiącej jesteście najlepsi, bezbłędni.
Jest taki moment gdy brak odwagi i używanie słodkich słówek, nie mają sił do dalszej wspólnej drogi… Wtedy górę bierze brak odwagi i rozpoczyna się dramatyczne oskarżanie wszystkich z wyjątkiem własnego braku odwagi.
W takich chwilach Pan Muzyk zda się być zatrwożony. Przez chwil kilka ubogich, gdy strach odbiera mu słodkie słówka — zaczyna mówić do rzeczy…
Lecz oto znowu brak odwagi i używanie słodkich słówek, są jakoś dziwnie związane ze sobą, i już wszystko jest wspaniałe i niesamowite. Tak wkracza się w świat zajmowania stanowisk i polityki. Bez odwagi i twardych słów ;-(