Rok Bożego Miłosierdzia rozkręca się na dobre w Polsce…

Tylko czy o takie pojmowanie Bożego Miłosierdzia: chodziło Papieżowi Franciszkowi, św. siostrze Faustynie i św. Janowi Pawłowi II.

Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata. Dla Jego bolesnej męki, miej miłosierdzie dla nas i całego świata.

Dzisiaj 13 grudnia AD 2015, możemy otworzyć z radością w naszych sercach Drzwi Bożego Miłosierdzia Roku Jubileuszowego, w 34-tą rocznicę wprowadzenia Stanu Wojennego. Każdy może przez nie przejść i zobaczyć, że Boże Miłosierdzie nie zna granic.

Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopokąd się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia mojego. (św.s.Faustyna – Dzienniczek)

Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko mi wolno, ale ja niczemu nie oddam się w niewolę. (1 Kor 16)

Goliat nie znał tych słów i może dlatego mógł sobie mówić “Wszystko mi wolno…”

My znamy te słowa, więc nie możemy udawać, że nikt nas nie ostrzegł.

Jeżeli ktoś uważa, że może zakrzyczeć prawo, to w następnym kroku nie będzie miał skrupułów aby zakrzyczeć Boga, pod pozorem głoszenia prawdy o nim. A stąd już prosta droga do tego co było, czyli prób nominowania przez polityków najlepszego Prymasa, Biskupów i Proboszczów wg uznania tychże polityków. Kargul i Pawlak to była komedia, ale to nie znaczy, że taka nie bywa polska rzeczywistość.

Dzisiaj papież Franciszek otworzył Drzwi Święte “Jubileuszowego Roku Miłosierdzia” w Bazylice św. Piotra w Rzymie.

Za to w Polsce gdzie żyła apostołka Bożego Miłosierdzia św.s.Faustyna, zaczęło królować “no mercy” czyli “bez przebaczenia”… Szkoda, że tak jak w opisie z Dzienniczka można odnieść wrażenie, że Polska ziemia potrzebuje przepalenia…

Daj Boże aby Polska dała radę i była pełna Bożego Miłosierdzia w “Jubileuszowym Roku Miłosierdzia”, przecież dla Pana Boga nie ma rzeczy niemożliwych.

Patrząc na ilość latających współcześnie kamieni, można odnieść wrażenie, że żyjemy pośród niewinnych osób.

Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień. (J 8,7)