Ciekawe, kiedy syn marnotrawny powrócił do domu i przeprosił ojca (nazwalibyśmy to dzisiaj dokonaniem pokuty za czyny) zapanowała w domu ojca radość (Ew. wg Łk 15,11-32). Natomiast kiedy dzisiaj mówi się, bliźniemu o radości pokuty to patrzy na mnie jak na człowieka, którzy jest niespełna rozumu lub co najmniej nie rozumie o co w chrześcijaństwie chodzi. A ja naprawdę wierzę, że pokuta jest RADOŚCIĄ. Radością z odnalezienia drogi, która gdzieś się uprzednio zagubiła, radością sakramentu pokuty i pojednania. 🙂

Z baśni perskiej…
Mały szach to Małysz Ach!!!

Dawno, dawno temu w odległej przeszłości miałem dużo, dużo wolnego czasu. Podobno sam tego nie pamiętam bo było to u Mamy pod sercem u boku kochającego Ojca. Teraz jest pośpiech i zagonienie. Jednak w tych chwilach zagubienia w pracy wspomnienie tamtych dni, których nie powinienem pamiętać dodaje mi sił.

Właśnie zadzwonił do mnie przyjaciel i mogliśmy porozmawiać, o tym jak zmieniać świat, jak z młodymi naprzód iść. Jednością silni, rozumni szałem. Razem młodzi sercem przyjaciele. Nie rezygnujcie, bo naprawdę to co jest trudne i wymaga wyrzeczeń daje największą radość. To tak jak Wielki Post i radość Zmartwychwstania.

Dlaczego wmawia się nam, że jako Polacy jesteśmy mniej muzykalni? Chwali się innych. Ale kiedy wejdzie się do wiejskiego Kościołka i usłyszy śpiew prostych ludzi to nasuwa się pytanie. Gdzie można odnaleźć taki śpiew na Świecie… Tylko u nas w POLSCE!!!