[…] Nie wiem, jak w innych dziedzinach, ale jeśli idzie o informacje, mam wrażenie, że misja telewizji publicznej nadal polega na przemilczaniu albo przynajmniej marginalizowaniu takiego na przykład Lecha Wałęsy. Wałęsa został zaproszony przez przewodniczącego Parlamentu Europejskiego Pata Coksa do wygłoszenia w Strasburgu przemówienia w imieniu wszystkich 10 nowych państw członkowskich. Wydawałoby się, że choćby ze względów patriotycznych należało tę uroczystość transmitować. […] Dwa zdania streszczenia nie zaspokoiły mojej ciekawości, co też historyczny przywódca “Solidarności” miał do powiedzenia Europie. Ale pokazywanie Wałęsy nie należy do misji TVP. Kierownictwo się zmieniło, ale misja nie.
Szanowni misjonarze telewizyjni. […] Chcecie mnie uchronić przed złymi wpływami. Chcecie uchronić Wałęsę przed nadmierną popularnością. Zamiast redagować program, uprawiacie znów politykę.
W Polsce to nawet jest skuteczne, ale kto ogląda TVP za granicą. Dlatego na świecie Wałęsa jest popularniejszy nawet niż bigos, żubrówka i Rokita razem wzięci. Jak jesteśmy dumni z żubrówki, to dlaczego nie z Wałęsy? […]
Ciekaw jestem, kto teraz wesprze telewizję stwierdzeniem, że mówiąc o wartościach chrześcijańskich, o Bogu i dwóch płucach Europy, bąka puścił Wałęsa. […]
Rzeczpospolita 05.05.04 Nr 104
Gdyby człowiek wiedział
Gdyby człowiek wiedział…, dobrze, że nie wiedział 🙂
PM 9.1 Strusia taktyka
Pełnia Modlitwy – Nauka o Modlitwie
9.1 Wiara jako źródło modlitwy
U nas, niestety, wpływ fideizmu do dziś dnia daje się odczuwać. Mamy wielu wierzących katolików, którzy żyją w przekonaniu, że o prawdach wiary lepiej jak najmniej myśleć, bo wszelkie zastanawianie się nad nimi grozi osłabieniem przekonania o ich wiarygodności. Pewną bezmyślność w dziedzinie wiary, obojętność na jej treść rozumową, nawet ślepotę uważają oni za konieczne zalety wiary, bez których może ona być na wielkie niebezpieczeństwo narażona.
Jasne jest chyba, że takie pojmowanie wiary jest dla życia duchowego fatalne. Jeśli Bóg nam objawił tajemnice swego życia ukrytego, jeśli nam objawił tyle prawd, odnoszących się do naszego przeznaczenia; jeśli dla uprzystępnienia nam całej tej nauki objawionej zesłał swego Syna Jednorodzonego, swe Słowo Odwieczne – Zbawiciela, który w tak prostych a głębokich wyrazach sformułował podstawowe dane wiary; jeśli wreszcie przez tegoż Syna ustanowił Kościół święty i obdarzył go darem nieomylnego nauczania prawd objawionych, toć chyba nie dlatego, abyśmy się starali o tych prawdach jak najmniej myśleć, abyśmy się od nich odgradzali jakimś murem bezmyślności. […]
Ludzie, posiadający wyższe wykształcenie, winni i swe życie religijne podnieść do równego poziomu z innymi dziedzinami myśli, inaczej sami są odpowiedzialni za ten rozdźwięk, tak często spotykany wśród inteligencji, między ogólną kulturą umysłową a wiadomościami życia religijnego, pozostającymi nieraz na poziomie wprost dziecinnym.
I cóż dziwnego, że wtedy modlitwa kuleje i ciąży! Jakże tu z pełną ufnością zwracać się do Boga Ojca, skoro się nie ma jasnego pojęcia o Jego nieskończonych doskonałościach, skoro nawet nieraz te pojęcia są zanieczyszczone najróżniejszymi uprzedzeniami, którym nie potrafiło się przeciwstawić nic innego, jak strusią taktykę niemyślenia o nich wcale!
“Strusia taktyka nie myślenia o nich wcale!” czy mogą być bardziej trzeźwiące słowa! Gdy czytałem je, stanąłem w rozbieganiu myśli na baczność. Jak to jest, z tym moim codziennym poszukiwaniem odpowiedzi na pytania dotyczące prawd wiary? Czy staram się poświęcać czas na zgłębianie: wiary, nadziei i miłości? Czy też tylko używam tych słów, nie rozumiejąc ich znaczenia?
Nasuwa mi się kolejne pytanie, czy katolik może być przekonujący w swojej własnej pracy, jeżeli w najbliższej jego sercu sprawie wiary, jest zagubiony i ucieka od trudnych pytań? Czy możliwe jest trwanie w etyce zawodowej, skoro na zgłębianie i zrozumienie: etyki, moralności i płciowości chrześcijańskiej nie ma ani sił, ani chęci…
“Strusia taktyka” – chowania głowy w piasek. Obyśmy teraz w chwili wejścia pod sztandar Maryi, nie schowali głowy w piasek, wstydząc się własnej wiary… Teraz nadchodzi czas, w którym każdy z nas będzie musiał zdać świadectwo wiary, wobec braci ze “starej Europy”. To wielkie zadanie dla nas, aby podążyć za słowami św.Piotra cytowanymi przez o.Woronieckiego OP: “Bądźcie zawsze gotowi do zadośćuczynienia każdemu, kto domaga się od was sprawy o tej nadziei, która w was jest.” (1P3,15).
Następnie oddał głos Wałęsie
Mr Walesa has described the EU’s expansion as “my lifelong dream… come true”.
This is communism,[…]
How can you come up with such an idea? It’s really strange that you don’t want to take advantage of better skilled and cheaper workers. […] The present economic solutions, democratic solutions are not from this epoch. They date back to the epoch of divisions. They can’t stand the pressure of the 21st Century.
PS
fragmenty słów L.Wałęsy wydobyte z onet.pl
Następnie oddał głos Wałęsie, który ocenił, że został zaproszony do Strasburga jako “znak widzialny walki o zjednoczenie Europy. Dziś to się dopełnia. Dziś dopełnia się testament poprzedniego pokolenia” – zaznaczył.
Zdaniem byłego prezydenta, walka o Europę była długa i bardzo droga. “Musiał upaść Związek Sowiecki i Układ Warszawski. A największe przeszkody usunęła solidarność polska i międzynarodowa” – powiedział. “Dokonaliśmy wspólnie tego dzieła z powodzeniem tylko dlatego, że potrafiliśmy walcząc upaść na kolana, odwołując się do mocy Boskiej” – podkreślił.
Według niego, “kiedy jesteśmy zwycięzcami, kiedy chcemy piękniejszej, bezpieczniejszej, bogatszej Europy, nie należy odchodzić od tej drogi”. “Niech Europa oddycha dwoma płucami: materialno-ziemskim i duchowo-Boskim. Taka Europa jest nam potrzebna i tylko taka może być trwała” – ocenił. Jego wystąpienie przyjęto długotrwałymi oklaskami.
Uroczystość zakończył uścisk Coksa i Wałęsy, którzy – wyraźnie wzruszeni – weszli następnie na czele pochodu eurodeputowanych do gmachu parlamentu, gdzie rozpoczęła się uroczysta sesja. Dawny lider “Solidarności” podniósł rękę w charakterystycznym geście zwycięstwa – z palcami ułożony w kształcie litery “V”.
O opiekę Maryi Matki Zawierzenia Opatrzności Bożej i Królowej Polski nad Narodem
Nowenna dzień IX
Cząstka Różańca: o opiekę Maryi Matki Zawierzenia Opatrzności Bożej i Królowej Polski nad Narodem.
Za wstawiennictwem Królowej Polski zanośmy błagania i dziękczynienia. Prośmy o Europę ducha.