Dzisiaj dzień św.Jacka OP, zarazem kończy się Kapituła Generalna oo.Dominikanów w Krakowie, ożywcze tchnienie dominikańskiej mądrości (

Działalność apostolska dominikanów zawsze wiązała się z “posługą myślenia”, której wyrazem była troska o zgłębianie różnych gałęzi wiedzy i próby podejmowania z nimi dialogu na płaszczyźnie filozoficznej i teologicznej.

– Jan Paweł II).

Daj Boże aby w tym dniu, św.Jacek obudził i umocnił, wszystkich wygodnie uśpionych w swoich powołaniach: do życia kapłańskiego albo rodzinnego albo samotnego.

św.Jacku – módl się za nami!

Ave Maria, Niewiasto uboga i pokorna,
błogosławiona przez Najwyższego!
Dziewico nadziei, proroctwo nowych czasów,
przyłączamy się do Twego kantyku chwały,
by celebrować miłosierdzie Pana,
by głosić nadejście Królestwa
i całkowite wyzwolenie człowieka.

Ave Maria, pokorna służebnico Pańska,
chwalebna Matko Chrystusa!
Dziewico wierna, święte mieszkanie Słowa,
naucz nas wytrwałości w słuchaniu Słowa,
uległości wobec głosu Ducha,
uwagi na Jego apele w skrytości sumienia
oraz na Jego przejawy w wydarzeniach historii.

Ave Maria, Niewiasto boleści,
Matko żywych!
Dziewico pod Krzyżem, nowa Ewo,
bądź naszą przewodniczką na drogach świata,
naucz nas żyć miłością Chrystusa i szerzyć ją,
stać wraz z Tobą pod niezliczonymi krzyżami,
na których Syn Twój wciąż jest krzyżowany.

Ave Maria, Niewiasto wiary,
pierwsza spośród uczniów!
Dziewico Matko Kościoła, pomóż nam zawsze
zdawać sprawę z nadziei, która jest w nas,
ufając w dobroć człowieka i w miłość Ojca.

Naucz nas budować świat od środka:
w głębokości milczenia i modlitwy,
w radości miłości braterskiej,
w niezastąpionej płodności Krzyża.

Święta Maryjo, Matko wierzących,
Pani nasza z Lourdes,
módl się za nami.
Amen.

Zachwyt śpiewem, zachwyt śpiewem Gloria – Chwałą oddawaną Przedwiecznemu, hymn znam od lat, a jakże cudnie po hiszpańsku brzmi… z Krakowa, z Kapituły Generalnej oo.Dominikanów.

Jestem w Niebie pośród Aniołów, z Tą co od Aniołów pochodzi i pośród nich przebywa!

Amen

Co jest ważniejsze – początek świata, czy koniec świata?

Usłyszeliśmy przed chwilą o człowieku, który zaplanował swoje życie. Jak? Ma być wygodne, bogate — i samotne. I nagle to wszystko zostaje przerwane przez głos Boga, który mówi: “Głupcze Jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie”.

“Głupcze!”. Jak mamy rozumieć te słowa? Możemy je usłyszeć jako sąd; surowy, gniewny sąd. Możemy je usłyszeć jako Boże potępienie niegodziwości tego człowieka. Brzmią niemal pogardliwie. Ale to nie mogą być słowa Ojca Jezusa, który nikim nie gardzi. Jest inny sposób, aby je usłyszeć. Możemy słuchać ich jako delikatne, a zarazem nieomal nachalne wyzwalanie tego właśnie człowieka z jego malutkiego, głupiutkiego snu.