Serdecznie zapraszam młodych Gliwiczan jutro na 18:45 do Centrum Edukacji im.Jana Pawła II-go, szczegóły patrz tutaj punkt 8.

Jeden dzień dwa spotkania:

1) Spotkanie dokonane
Nieznajomy na ulicy pyta mnie o świcie “Przepraszam, o której jest dzisiaj procesja u nas w Parafii, Pan na pewno wie”. Uśmiechnąłem się i powiedziałem 🙂

2) Spotkanie niedokonane
Strój zmienia człowieka… Byłem dzisiaj przez chwilę w stroju roboczym i zamiatałem… Przechodzili obok długoletni znajomi z chóru, których rozpoznałem po charakterystycznej barwie głosu… a jednak “cześć” już nie mogli powiedzieć…

dziwne jak strój prostego robotnika (pomimo tej samej osoby i twarzy), stanowi dla innych barierę, i uniemożliwia podejście dwóch kroków(sic!) i powiedzenie “cześć”.

Dzisiaj piękne święto Bożego Ciała!

Antonio Vivaldi koncerty na fagot… w chwilę znika zmęczenie 🙂

Rozmowa telefoniczna z bankiem z dnia 7-go czerwca:
– Chciałbym złożyć wniosek o uzyskanie kolejnej karty…
– Musi Pan najpierw podpisać umowę, na starą kartę, dlaczego Pan jej nam jeszcze nie przysłał!!!
– eyyy… jaką umowę mam podpisać?? jest jakaś w internecie?? Bo nic od Państwa dotychczas nie otrzymałem.
– Wysłaliśmy do Pana!!!
– eyyyyy… ale ja nic nie otrzymałem.
– Wysłaliśmy do Pana w piątek, to znaczy 11-go czerwca!!!… a to dopiero wyślemy. Jak Pan nam odeśle, to po siedmiu dniach może Pan pytać. Potem wydamy kartę za kolejnych kilka dni…
– Czyli po 20-tu dniach mam szansę.
– Teoretycznie tak…?

Zgadnij co to za bank na bank 🙂

Krótko mówiąc – scena C to strzał w dziesiątkę!

Inauguracja sceny C wypadła prześwietnie. Już wprowadzający utwór rumuński, brawurowo wykonany na skrzypcach i klawiszach, objawił Bregoviczowe drugie dno “Kałasznikow” w basowej partii klawiszy…

To co nastąpiło potem, było wspaniałym spektaklem dwóch aktorów czyli dwóch żon i mężów, czyli dwóch kochanek i kochanków czyli Dwa razy dwa.

Dawno się tak nie uśmiałem i nie złapałem tylu wspaniale skomponowanych myśli, smaczków i skojarzeń. Brawa dla twórcy scenariusza i reżysera zarazem!

Kultura jest podstawą rozwoju, niech więc scena C rozmnaża i pomnaża, a nawet przemnaża Kulturę, czego życzę z całego serca jej twórcy… Panowi C.

sCena to pewnikiem z włoskiego spotkanie z kolacją 🙂