Głowa do góry!!! (Notatki z kalendarza)

Dzisiaj dziękowałem Bogu za to, że wasi przodkowie na Giewoncie wznieśli krzyż. Ten krzyż patrzy na całą Polskę, od Tatr aż do Bałtyku, ten krzyż mówi całej Polsce: Sursum corda! – “W górę serca!” Trzeba, ażeby cała Polska, od Bałtyku aż po Tatry, patrząc w stronę krzyża na Giewoncie, słyszała i powtarzała: Sursum corda! – “W górę serca!” Amen.
Jan Paweł II, Zakopane A.D. 1997

Niedziela A.D. 1626
Dlaczego?… Dlaczego?… ach dlaczego gdy przyjaciele mają kłopoty mówimy – chcąc im dodać otuchy – głowa do góry, uśmiechnij się. Czy to rzeczywiście może pomóc? A może patrzenie ku górze to przejaw pychy tak jak zadzieranie nosa? Może bezpieczniej byłoby opuścić głowę i przejść obok Życia?… 29IX Pierwsza piesza pielgrzymka Gliwice-Częstochowa. Nasi przodkowie wiedzieli gdzie jest siła. Nie debatowali, po prostu szli i wznosili się ku górze na Jasnej Górze, aby dziękować za dar życia… Poniedziałek A.D. 1895
Przechodząc pięknymi ulicami Gliwic, trudno zapomnieć o zabieganiu i pośpiechu codziennych spraw. Zdarzają się jednak takie chwile zapomnienia (Zwycięstwa ulicy), kiedy wzrok unosi się ponad pełne kolorów i pokus cenowych witryny sklepowe. Głowa do góry i oczom ukazują się piękne wieżyczki, wspaniałe zdobienia wyłuskane oświetleniem. Na niektórych z nich można dostrzec daty powstania A.D. 1895. W tym otoczeniu mieszkali także nasi starsi bracia Żydzi. przypomina o tym gliwicki cmentarz gminy żydowskiej…

…Na rynku patrzy na nas i poszukującą tam przyjaźni młodzież figurka NMP tak mądrze ustawiona kiedyś…

Wtorek A.D. 1896-1900
Bracia Ewangelicy stanowiący przewagę wśród rajców miejskich, oddali tereny pod budowę nowej świątyni. Potrafili spojrzeć w górę, zapominając o wszelkich podziałach religijnych, politycznych… 4 V 1896 Rozpoczyna się dzieło budowy kościoła św. Ap. Piotra i Pawła… 16 V 1900 Uroczysta konsekracja kościoła…
…Postacie patronów św. Ap. Piotra i Pawła wznoszą nasz wzrok coraz to bardziej ku górze, i prowadzą przez kościół do Boga. Przed wejściem ukazani na mozaice złożonej z drobin kamieni, w ołtarzu ukazani na obrazie jako apostołowie będący ciągle w drodze, a pod sklepieniem na witrażu. Witrażu, który pokornie czeka w mroku na Światło rozświetlające mrok.

Środa A.D. 1992
25 III Zostaliśmy obdarowani Diecezją Gliwicką, a nasz kościół stał się Katedrą. Czy budowniczowie naszego kościoła mogli to przewidywać? Jak wielka nagroda spotkała ich za odwagę i trud wznoszenia świątyni ku górze.

Czwartek A.D. 1995, A.D. 1996
10 – 11 XI 95 nawiedzenie Figury Matki Boskiej Fatimskiej w Katedrze. Europa wydaje się takim małym skrawkiem świata, a jednak Portugalia i Fatima pozostają dla niektórych miejscami bardzo odległymi… 5 – 7 XII 96 Drugie nawiedzenie kopii Obrazu Jasnogórskiego są z nami bracia Grekokatolicy i Ormianie. Nawiedzenie Matki Boskiej Częstochowskiej ciągle obecnej w obrazie (boczna kaplica), i nieustannie spoglądającej ze starego herbu Gliwic (ulica ks. Marcina Strzody).
Szczególny czas odwiedzin Gliwic przez NMP. Czy dostrzegamy jak ona to miasto umiłowała? Nieopodal Katedry u braci Ormian przebywa w obrazie Matki Boskiej Łysieckiej, u ojców Jezuitów w obrazie Matki Boskiej Kochawińskiej.

Piątek A.D. 1997
25 III kaplica adoracji “Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię!”
Mt 11, 28

Sobota A.D. 1999
15 VI dzień oczekiwania na spotkanie z Ojcem Świętym… Wiadomość o chorobie… Najważniejsza jest modlitwa…
16 / 17 VI pospolite ruszenie Gliwiczan dokonuje na lotnisku rzeczy niemożliwych.
17 VI wielka niezapowiedziana radość, wszyscy spieszą na lotnisko. Przestaliśmy się obawiać zadeptania trawników, trudności komunikacyjnych… Na lotnisku trzeba być. Gliwice-Częstochowa Ojciec Święty potwierdza kierunek Gliwiczan z A.D. 1626.

Niedziela A.D. 2000
Rok Jubileuszowy, rok stulecia naszego Kościoła – WIELKA RADOŚĆ. Wielka Radość, wynikająca
z drogi modlitwy, świadomości i poszanowania tradycji, wznoszenia się ku górze poprzez umiłowanie piękna.
A na górze stoi Krzyż, zbliż się do krzyża, zbliż…

Jarosław Szczepanek dla Katedra AD 2000 nr 15

Pielgrzymka

W środę 15 sierpnia AD 2001 wyruszy na Jasną Górę IX Diecezjalna Piesza Pielgrzymka, 355 miejska Gliwicka (a w rzeczywistości 376 ślubowana gliwicka). Wyruszyć na pielgrzymi szlak, zrozumieć siłę i wiarę ludzi, którzy pamiętnego 29 września AD 1626 w liczbie około 80-ciu wyruszyli po raz pierwszy z Gliwic na Jasną Górę aby podziękować za cudowne ocalenie miasta. To mój cel w najbliższych dniach, jeśli da Bóg dojść do celu i wspomnieć wszystkich przyjaciół przed tronem Królowej, zarówno tych codziennie spotykanych, jak i tych bezimiennych z cyberprzestrzeni. Nie zapomnieć o nikim, trudne zadanie.

Czy współczesny Gliwiczanin ma jeszcze za co dziękować?
Postawiłem sobie to pytanie rok temu i dzisiaj dzielę się z Tobą Drogi Przyjacielu moimi gliwickimi przemyśleniami Głowa do góry!. Może będziemy w tym roku wędrować razem, jeśli nie pieszo to może duchowo czego z całego serca każdemu życzę. Mam nadzieję, że trudności się nie ulęknę i dojdę do celu, aby podziękować za tych wspaniałych, mądrych Gliwiczan, którzy 29 września AD 1626 ukazali nam drogę do szczęścia.

Poszukiwanie Absolutu

Poszukiwanie Absolutu, sensu i pełni egzystencji jest właściwe człowiekowi, a w sposób szczególny młodzieży. Drodzy Młodzi, niech Was nie zadowala nic, co jest poniżej najwyższych ideałów! Nie dajcie się zniechęcić tym, którzy rozczarowani życiem nie słyszą głębszych i bardziej autentycznych pragnień ich serca. Macie rację, gdy nie godzicie się na nijakie rozrywki, przelotne mody i propozycje, które Was umniejszają. Jeśli zachowacie wielkie pragnienie Boga, zdołacie uniknąć przeciętności i konformizmu, tak rozpowszechnionych w naszym społeczeństwie.

Jan Paweł II
(orędzie na XVII Światowy Dzień Młodych 2002 w Toronto)

Ten tekst rzucił mnie dzisiaj na kolana. Uniknąć przeciętności i konformizmu niesamowite drogowskazy… Warto spróbować!

91-letnie prawdy

Krótki wyjazd po pracy do Katowic w deszczowy czas, czyli spacer-pociąg-tramwaj. Spotkanie z moją kochaną 91-letnią Ciocią urodzoną w Tarnopolu i wychowaną w prawdziwym harcerstwie, w którym nie pije się i nie pali. W harcerstwie, w którym najważniejsze słowa to Bóg, Honor, Ojczyzna i Semper Fidelis. Żywiołowa dyskusja o wartościach ważnych w życiu, o tym czy warto być uczciwym, pokornym i pobożnym. Jak zawsze Ciocia doładowuje moje akumulatory i pomaga wrócić do pionu, krok po kroku wykazując iluzoryczność półprawd i półcieni promowanych dzisiaj w TV, radio itp. Jak dobrze mieć kogoś, kto wyjaśni wszelkie zawiłości życia w oparciu o własne 91-letnie doświadczenie…

Jak zostać Pesymistą

Kilka tygodni temu popijałem sobie filiżankę mojej ulubionej “Earl Grey” przy Piccadilly Circus obserwując ludzi śpieszących się niewiadomo dokąd a tym bardziej niewiadomo po co. W tym mrowiu ludzkim mój wzrok przykuł młodzieniec słusznego wzrostu znacznego zarostu i nieco mniej znacznego acz wyczuwalnego zapachu. Będąc na świeżo pod wpływem lektury “Zapisków na pudełku od zapałek” mojego znakomitego kolegi po piórze Umberto Eco postanowiłem i ja napisać kilka zdań obrazujących wielkość naszej kultury brytyjskiej. Nasza kultura to nie tylko ponura londyńska mgła to coś znacznie więcej. 1) Podstawową zasadą jest odrzucenie stereotypów przekonań i konwenansów. Należy zacząć od poszukiwania własnych kompleksów wad braków i niedoskonałości. Jest to oczywiście wyjątkowo trudne wymaga samozaparcia by wręcz nie powiedzieć heroizmu. Nie należy załamywać się pierwszymi niepowodzeniami kiedy będzie nam się wydawać jakoby wszystko było krystalicznie czyste. Nie rezygnujmy. Stańmy przed lustrem i wpatrujmy się. Najpierw około 5-10 min. dziennie najlepiej po wstaniu z łoża albo po powrocie z pracy zatłoczonym metrem. Po jakimś czasie dzięki tym ćwiczeniom zaczniemy dostrzegać to co niezauważalne. Ot choćby odstające ucho wadliwy zgryz zmarszczki pryszcze. Nie poddawajmy się bądźmy konsekwentni a na pewno nam się uda (fachowcy potrafią znaleźć około 76 szczegółów).

2) Do rozmów z przyjaciółmi wprowadzić należy bardzo ważny przerywnik “Jestem zerem” (około 2-3 razy na każde 5 minut rozmowy). Można ćwiczyć to samodzielnie wypowiadając go w myślach zgodnie z rytmem słów wypowiadanych przez przewodniczkę oprowadzającą po British Museum.

3) Należy być przygotowanym na natychmiastowe odparcie ataku słownego osób gromadzących się na przyjęciach (których należy unikać o czym dalej). Kiedy ktoś stara się nas zbałamucić mówiąc o naszej ładnej kreacji wieczorowej tudzież o nastroju stworzonym przez zapalone świece winno się od razu odpowiadać mówiąc że suknie są wypożyczone a świece najtańsze.

4) Należy czytać horoskopy robić wykresy sił witalnych i w zależności od nich ryzykować wyjście poza drzwi własnego domu zapobiegliwie powiadamiając uprzednio Scotland Yard.

5) W sprawach seksu czytać i oglądać dużo gazet i książek ciągle próbować z każdym i wszędzie zgodnie z zasadą jakoś to będzie.

6) Unikać przyjęć spotkań towarzyskich nie podawać swojego adresu a tym bardziej numeru telefonu. Natrętom jednoznacznie wyjaśnić gdzie jest ichwłaściwe miejsce. Każdą znajomość ograniczać maksymalnie do dwóch wieczorów.

7) Budząc się rano szukać wskazówek na digitalowym wyświetlaczu zegara. Do skutku.

8) Jeździć godzinami z metrem w nadziei spotkania IRA.

9) Nie ustawać w ciągłym doskonaleniu w dążeniu do osiągnięcia czwartego wymiaru życia. W końcu nadejdzie dla nas ten dzień gdy kamień spadający z serca spadnie prosto na odcisk nogi nikt nie zadzwoni fax nie nadejdzie a listonosz nie przyniesie listu.

Wtedy należy podejść do okna i sprawdzić czy nauczyliśmy się latać.

John Bosoit [jak na dole ;-)]
“Zapiski na mankiecie”

Londyn 1994

John Bosoit autor młodego gniewnego pokolenia angielskich fundamentalistów – intelektualnych. Stosunkowo mało znany na polskim gruncie. W rzeczy samej napisał kilka wspaniałych opowiadań jak i większych dziełek. Bardziej znaczące tytuły to: “IRA in tube” (1989), “Five o’clock” (1990), “British Museurn like petroleurn” (1991), “Disco politics” (1992), “River Thames on Times” (1993). Cykl opracowań sytuacji międzynarodowej dla Oxford University Press “Spożycie LSD a wzrost znaczenia SLD”. W najbliższym czasie w Anglii ma zostać wydana książka pt. “Czy McCornick wydrążył kanał angielski (La Manche).”

Jarosław Szczepanek zamyślił z własną interpunkcyją
opublikowano w zewpress.com