Będąc za granicami kraju, ograniczam się do czytania nagłówków wiadomości, i mam jeden wniosek, w Polsce nic się nie dzieje. Główne wydania internetowych wersji dzienników i gazet, oraz poczytnych portali mają tylko jednego news’a z charakterystycznym słowem na S lub T…

I tak zachodzę w głowę, przez resztki moich włosów – o czym by oni pisali jakby ten T nie był w S…

A drugie retoryczne pytanie, kto ma jeszcze siłę czytać o S lub T…, naprawdę wiadomości w alfabecie arabskim są bardziej jednoznaczne i zrozumiałem niż news polskiej prasy. (Howgh!)

Wolę dzień z mądrym artykułem, niż kolejne dni bez…
No ale, nie mam Facjato-konta więc nie zbiorę ponad 100k podpisów.

Z kronikarskiej strony: to zadziwiające, jak w hałasie dużego miasta, człowiek potrafi w jednej chwili wykorzystać najmniejszy skrawek oazy spokoju i zachwycić się śpiewem ptaków, szumem wiatru i wygrzewającymi się w słońcu kotami. Niby pustynia, a jednak zawsze jest jakaś oaza.

Z ciekawostek woda z kranu, po przegotowaniu smakuje solą… ale tylko przez pierwsze kilka dni. Po przystosowaniu, można odkryć ze zdumieniem, że woda z butelki jest bez smaku – bo nie ma smaku soli 😉

Ser ma smak soli, mięso ma smak soli i nawet sól ma smak soli – czyli sól jeszcze smaku nie utraciła.

Był czas gdy wypowiedzi osób z zaburzeniami psychicznymi, były cytowane tylko w specjalistycznej prasie medycznej.

Jest czas gdy wypowiedzi osób z zaburzeniami psychicznymi, są cytowane jako news dnia i podawane na pierwszej stronie poczytnych dzienników i portali.

Mam nadzieję – nadejdzie znowu czas, gdy wypowiedzi osób z zaburzeniami psychicznymi, będą materiałem do analizy dla specjalistów lekarzy, a nie drogowskazem wytyczającym drogi dla zagubionej tłuszczy (o ile dobrze pamiętam takiego słowa użył Henryk Sienkiewicz).

Ileż to razy naszym postępowaniem kieruje obawa, ciasnota, brak chęci otwarcia się na nowe i nieznane. Jak łatwo gotowi jesteśmy uznać za wariatów ludzi, którzy nie pasują do naszych wyobrażeń… Jednak klasyfikując innych, zamykamy się na życiodajną łaskę Bożą. Nasze sumienia potrzebują „obmycia z martwych uczynków” krwią Chrystusa, abyśmy byli gotowi podjąć służbę Bogu Żywemu w drugim człowieku. Służbę – a nie ocenę i wyrokowanie. „Otwórz, Panie, nasze serca, abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego” – i naszych braci.

(o. Wojciech Jędrzejewski OP, „Oremus” styczeń 2005)